Kar mı nankör, toprak mı iyilik yaptığını sanıyor?
Üşümesin istiyor Toprak Ana,sıcak koynunda saklamak istiyor su olmuş kar’ı.
Ama kar diyor ki’ erirsem kâr değilim,bırak kalayım özümde.Günlerdir coğrafyamda bu kar-toprak ilişkisi yaşanıyor.’Tanrı bizi cezalandırıyor mu yoksa ödüllendiriyor mu ‘ diyorum; ’Allahın işine karışma’ diyor sığınmış anam.Bana kalsa sevmem ne karı nede beyazı.Ama yakışır kar çamın yeşiline,dağların doruğuna,çıplak ayaklara! ! ! !
Yağmıyor kar…Oysa bu vakitler bata çıka yürürdük sokaklarda..Sokak lambasında kar tanelerinin dansını seyrederdik en kristalinden…
Usum geçmişe takılıp kalmış ondandır ‘kar mevzusu’ üzerinde bu kadar gereksiz durmam.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta