Seni bana hatırlatan her şeyi seviyorum
Duyuyorum uzaklardan mahzuni bir ses
Dalıp dalıp ıssız koridorda
Seni düşlüyorum
Dilimde bir dua var tutmak istediğim
Unutuyorum,
Uzaklara giden trenlerde sen varmışçasına
Ardından el sallıyorum
Dönersin diye, su döküyorum biraz
Hüznünü günbatımı bulutlarına terketmiş biriyim
Her istasyonda şiirler bulur beni yalın ayak
Sana yürümek, ayrılıkla eşdeğer
Koşsam da ardından, yetişemiyorum
Çorak topraklardadır kusur
Çocukluk yarım kalır gülüşler eksik biraz
Sakladığım senin adındır eski bir şiire
İnenler bulur bizi, çıkanlar üç harf kadar...
İzmir/25 Mayıs 2018
Nihat İdilKayıt Tarihi : 22.4.2020 14:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!