Ubeyd Niyazi Kılıç Şiirleri - Şair Ubeyd ...

Ay soldu yanında Sara
Saçlarından güneşe tırmanılabilir mi?
Nereye kadar götürür gözlerindeki derinlik
Kırık bir gönül bu gideceği yer besbelli
Ay soldu yanında Sara, ölüm üşüdü

چوجق مزارلرینە بنم دە آدیمی ‏یاز
چونكە هر چوجقلە طوپراغە ‏گیرن بنم
Gece baş ucu taşına konan saka kuşum benim
Çocuk mezarlarına benim de adımı yaz
Çünkü her çocukla toprağa giren benim
Ceylan ölünce tüm şarkılar sustu

Tel örgüyle ördüğüm yüreğimin hudutlarını
Nasıl da kanatarak geçtin Sare
Ahımı alan sensin
Keyfimi kaçıran sen
Her gün aynanın karşısında gördüğüm sen
İçimi yokluyorum söyleyecek neyim var?

Beni biraz anlamalısın
Yorgun gecenin sabahında
Hani kimse kalmamış yanında
Buruk bir acıyla yalnız kalmışım

Üzerime geçen yıllara dargınım

15.11.2020
1.Stefan Zweig faşizmden intihar etti dediler.
Eşi zorbalıktan intihar etti. Niye?
İnsanı İntihar yok edebilir mi
Bilmedim bilemedim
Kulağımıza fısıldadıklarıyla kaldılar

Kendimize bakmadan yaşıyorduk
İçimize bakmadan
Ne olduğumuzu anlamadan
Bir kadına yontuldu zavallı kalbim
Üstelik ben yonttum
İnsan kendi kalbini nasıl yontar

Kalk fotoğraf çekinelim
Kaldıralım başımızı semaya
Madde, makine, çirkinlik, pas bir kenarda kalsın
Hazin bir Eylül yanımızdan öylesine geçmez bekleyeceğiz
Tabi ki bırakacaktır izini
Belki dikenli tellerini omuzlarda ya da yırta bilir yüzümüzü

Ecel gelmeden selamı dinleten sultanım
Kuru ayazım yola düş oldum
İlla namlular kanamalı mı?
Kim kanatabilir o Sare değil ise?

Cam kırıklarının içinden yüzmeye çalışıyorum

Aslında daha önce de sormuştum
Kimin gövdesinden yıldızlı evrene bakılabilir
Bakılsa da görülebilir mi
Bu soru bir kuş cenazesinden çıkınca da gelmişti aklıma
Gıfârî’ye dert yanmıştım
Gidenleri anlattım gelenlerin değeri yok şu an