U t a n ı y o r u m. Şiiri - Ömer Çetinkaya

U T A N I Y O R U M.

*
ALLAH(cc)ım sana, arzum demeye.
Ellerim açtımda, utanıyorum.
Lâyık değilimki, seni sevmeye.
Dilimi açtımda, utanıyorum.
*
Bir emrini tuttum, beşin aksattım.
O birin içine, beş riyâa kattım.
Her işimde, kendi kendim aldattım.
İlim'i açtımda, utanıyorum.
*
Havayı tutmaya, hayatım verdim.
Rıza'an gözetmeden, çok işe girdim.
Yolumun üstünde, kabrimi gördüm.
Ölümü açtımda, utanıyorum.
*
Can kurtaran oldum, kendim baratken.
Helâl haram, gözetmeyip yutarken.
Uykuya kapıldım, şafak atarken.
Halimi açtımda, utanıyorum.
*
Yüzüm yaratmışsın, utansın diye.
Nasıl utanmayım, bensenden niye?.
Lâyıkmıyım, Resul(asv)ünü sevmeye?.
Gülüm'ü açtımda, utanıyorum.
*
Çongeri tabiiki, utanır senden,
Lâyıklık görmüyor, sana kendinden.
DİN'e hizmetci yap, ne olur benden.
Bölüm'ü açtımda. utanıyorum...
*

Şair Çongeri?Ömer Çetinkaya
16.AĞUSTOS.2016 ÇARŞAMBA.