Saf yadsımanın
dile gelmez neşesi,
çeker altımızdan zemini.
Boşlukta kalmış taslak gibi,
bütünlensek der en derinimiz.
Kaygı, ürperiş ve dönüş,
çare olmaz özlemin gecesine.
Bir kök, bir sarmaşık; tutunmalıydık.
Ben üzülsem, o gelse.
12/04/2005
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 13.4.2005 03:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!