Tutunamadım Şiiri - Meftun Hasret

Seni bırakmadım ama sana da tutunamadım. Gözlerin hala aklımda ellerin hala avuçlarımda. Adım adım uzaklaştım ama Kalbim Sende Kaldı bir yanda gitmek isteği Diğer yanda dönmek arzusu vardı.. Gecenin sessizliğinde adını fısıldadım. Rüzgar yaprakları savururken rüzgarla savrulan düşüncelerimde hep sen vardın. Gidemedim ama Kalamadım da bir aşkın ortasında sıkışmış bir ruh gibi savruldum..Hatıralar kırık dökük taşlar gibi dizili üzerine basmak korkutuyor ama yürümek şart. Seni bırakmak istemedim ama elimden de gelen bir şey yoktu artık. Yollar birbirine karıştı zaman acımasızca aktı, yağmur damlaları Pencereme çarpıyor, her an seni düşünmek hem huzur hem yıkım verdi. Seninle dolu bu boşlukta sadece gölgemle konuştum, seninle değil. Bir adım ötede belki özgürlük bir adım geride belki Aşkın kırıkları. Ikisi arasında kaybolmuş sana tutunamayan ama senden de ayrılamayan bir ben var. Seni bırakmadım ama tutamadım her gece yastığıma adını sığdırdım. Gitmek istedim ama kalbim razı olmadı, ve işte böyle yarım kalmış bir hikayede Sadece ben kaldım