yok öyle yağma
gidiyorum demeler olmamalı hayatında
bu gidiş öte tarafaysa…
hayata tam ortasından tutunmalı insan
neysen, neyi düşünüyorsan
o olursun o zaman
gülümse, küfret kötü geçmişe
ama ne olur bırakma yakasını
şu zalim, hain, vefasız dünyanın.
alıp başını gitmek gelirse içinden bir gün
dur ve düşün vereceğin karardır gelecek için hükmün.
sarıl dostlarına, kır çiçeklerini kokla sevdiklerinle
koparma onları köklerinden
kalsınlar oldukları yerde güzellikleriyle bütün…
ağlama, sızlanma haline ne varmış sonra yaşadıklarında
hepsi birer anı, birer tecrübe değil mi tüm?
sat anasını sana yamuk yapanın
düşünme üzerinde ” neden bunu bana yaptı” diye
hayat bu kimine tattırır en ballısından
kimine de kısmetinde acıdır karşısına bu hayattan çıkan
ne olmuş yani bütün bunlar yeterli bir sebep mi ki
bırakıp gitmek için her şeyi
bir bir yaşanılacak güzelliklerden vazgeçmek mi gerekir
yok öyle yağma dostum
çekip gitmek mertliğe yaraşmaz
kal olduğun yerde ve çıkart tadını her şeyin
yapacağın tek şey; farkına varmak güzelliklerin tüm.
18/11/2009
08.58
Bircan OğankulKayıt Tarihi : 27.12.2009 10:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

'İNSAN BİR YOLCUDUR! YOLCULUK İSE, ERVAH-I ALEMDEN, RAHM-I MADERDEN, SEBAVETTEN, GENÇLİKTEN, İHTİYARLIKTAN, DÜNYADAN, KABİRDEN, BERZAHTAN, MAHŞERDEN, HESAPTAN, SIRATTAN EBEDÜL ABADA GİDEN UZUN BİR YOLUN YOLCUSUDUR!'
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)