TUTKİ BİR KENTTEYİM
Hani bir dünya var, enleminde, paralelinde yaşadığımız. Şimdi bu dünyanın bir
yerinde, sensizliğimin koluna takılan tekilliğimin yol-yordam göstererek beni
götürdüğü yere gidiyorum. Ya da gidişlerimi hesaba katmazsam, hep bir yerdeyim.
İşte orada, sahne kurulur ve spontane bir tiyatroda oynadığımızı sanırız. Veya
sanılanın iplerinde sallanan birer kuklayız. Çünkü kendimizi dikkate alıp,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta