Bir ayrılık rüzgarmiydin hayatımdan esip gittin
Tutamaz atık beni hiç bir sevgi umutlarım savruldu artık ucan kuşun kanadından
Yok olan hayallerimi gecenin sessizliğinde anlıyorum gidişinle sessizliğe burundu hayatım
Ben nerde yaşadığımı bilmiyorum ağlamak çaresizliktir ben şimdi çaresizliğime ağlıyorum
Yalnızlığı mı kendime dost ettim umutlarım hiç olmadı severken terk edildim
Kader dedim normalde kadere inanmazdım çaresizliğimle ona da inanır oldum
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta