Bu gece;
Sevgimi kadehime koydum
Senin şerefine içiyorum
Rüzgâr, bir yalnızlık şarkısı söyler
Tek başıma, Sana hasret gidiyorum…
İncilerim dağılmış gözlerimden
Artık bir değeri yok, biliyorum
Yerden toplamaya çalışıyorum
Ellerimde kayboluyorlar
Bir başıma kala kalıyorum
Gölgem dahi beni bırakıp gitmiş
Çiçeklerim kurumuş, çölde menekşem solmuş
Yalnızlığımla baş başa kalıyorum
Gökyüzünde bulutlar yıldızları kapatıyor
Bakamıyorum bu akşam falıma
Sana şiirler okuyorum amma
Rüzgâr dahi almıyor
Yani anlayacağın, Sana gönderemiyorum
Yine de duyar mısın?
Onu da bilmiyorum…
Şarkıların içinden mutluluğu çalmışlar
Her nota, bir hüzün getiriyor bana
Ressam sa simsiyah bir tablo çizdi
Renklerini kaybetmiş
Öyle diyor bana
Aslında; Senin olmadığın bir dünyada
Renklerin bir anlamı yok
Olsa da fark etmez, olmasa da…
Bu akşam;
Sadece Sen buradasın
Ama ben Sendeyim
Senin karanlığında
Yine yapayalnız, yine tek başıma
Yine yalnızlığımda
Hadi;
Hadi uzat ellerini, tut bu defa
Bırakma beni
Düştüm düşeceğim
Bittim biteceğim
Kelimeye şahadet gibi
Senin ismini söyleyeceğim
Yalvarırım bırakma beni
Tut ellerimi
Tut bu defa
Hadi tut…!
Kayıt Tarihi : 3.3.2009 10:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)