Tut elimden çocuk
Beni umutlarıma götür
Güneş o kadar parlak ki
Bitmesin yolculuk
Tut
Tut elimden çocuk.
Belki sayende beni bulurum
Korkusuzluğuma inanma
Aslında korkuyorum
Tutarsan bitmez yolculuk
Tut
Tut elimden çocuk.
Unuttum sanıyordum
Titreyince hatırladım
Çenemdeki karlar soğuk
Geciksin diyerek yolculuk
Tut
Tut elimden çocuk.
Gece çok yakın yıldızlar azaldı
Oysa küçükken ne güzel oynardık
Bak bir sen bir de ben kaldık
Tut
Tut elimden çocuk
Bu tenha bir yolculuk...
Kayıt Tarihi : 7.11.2008 19:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her insanın içinde bir çocuk yan vardır.
Kaleminiz hiç susmasın.
TÜM YORUMLAR (1)