gecenin fümesine göz kırptı yıldızlar
yaz akşamları ve rüzgârların ılık esintisi
güz serinliğinin gölgesinde yatıya kaldı
kızıl kızıl sarı yaprakların hışırtısı
kuru kuru ağaç diplerinde
halay çeker
hüzün iç çeker oturur
yumuşak patikalara
melankoli taraçalarına çöktü alaca kargalar
hercai gönlüm turuncu mevsimin buğulu camlarında tutsak
içi dışı laçka bir dünyanın karın ağrısında
soğuk duvarların karanlık yüzünde ruhum çırpınır durur
sığdıramadım özgürlüğü kainatın kırık kanatlarına
doluya tutulmuş yağmurlar esintisiz rüzgârlar gibi
uçurum diplerinde yaralı kuşlara döndüm
haydi çekinme üzerime zehrini boşalt felek
korkmadım sevdiğim ne varsa birer birer terk-i diyar ettim
şimdi
yalnızlığımla hiçliğin dikenli taşlı yollarında
geleceğe gün sektiren sefil bir gezginin ayak tozuyum
nefes dediğin dert dediğin ne
bir gün gelir tükenir biter hayal bahçelerinde
melek kanatlarında nar çiçeklerinin doyumsuz kokusunda
711202522:40
Kayıt Tarihi : 1.12.2025 22:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!