TURP
Bir zaman lar bizim evin önüne turp ekmiştik. Eyi de turp oldu.. Birgün necip Süleyman’ın garısı bize geldi.. tabağa tuz kattı bir dürümde ekmek aldı. Daldı tarlaya, Başladı turp yemeye.. ha yar, ha yer..
neyse bizim de hoşumuza gitti., anam babam, çocuklar eline ekmeği alan tarlaya dağıldı.. Fadime nenem yer, biz yeriz, fdime nenem yer biz yeriz, doyacağımız yok..
Hani dekeli ‘ ulan soğan, gavuştuğu verdi, gıvıştığı verdi dünyayı yedirdi demiş ya, aynen öyle’
En sonunda Fadime nenem: ‘Ülen halefendi dayı, hadi ben aş eriyorum da, size ne oluyor uşak, tarlada turp gomadıız..
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun