Türküm Ben Şiiri - Kemal Doğanay

Dağların ardından bir güneş doğar,
Uzaklardan bir ses gelir;Türküm ben.
Rahmet Yağmurları yurduma yağar,
Uzaklardan bir ses gelir;Türküm ben.

Davullar vurunca yürekler coşar
Yağmurlar yağınca dereler taşar
Köydeki insanlar hep mutlu yaşar,
Uzaklardan bir ses gelir;Türküm ben.

Tanrı Dağ'da güneş ışık saçarmış
Altaylar'da kartal yüksek uçarmış
Türkistan'da güller Turfan açarmış,
Uzaklardan bir ses gelir;Türküm ben.

Davullar vurulur elde tokmağı
Bahçesaray eker bahçeyi bağı
Kafkaslar'dan gelir hasretin yağı,
Uzaklardan bir ses gelir;Türküm ben.

Bir keramet vardır sazın telinde
Kırım Türküsü'dür sürgün dilinde
Bayrak dalgalanır Türkmen elinde,
Uzaklardan bir ses gelir;Türküm ben.

Dünyayı yöneten atalar bizim
Doğu'dan Batı'ya kıtalar bizim
Nesliyle övünen hakanlar bizim,
Uzaklardan bir ses gelir;Türküm ben.

Kışlada askerdir cephede nefer
Düşmanın üstüne başlıyor sefer
DOĞANAY'ım der ki; Bizimdir zafer,
Uzaklardan bir ses gelir;Türküm ben.