Türkiye(2) Şiiri - Kemal Tekir

Dünyanın,
merkezindesin,
Sen nadide bir incisin.
Medeniyet beşiğisin,
Uygarlıklar eşiğisin.

Dünyanın kavşağındasın,
Sanki yol ayrımındasın.
Dört mevsimin yaşandığı,
Harikalar diyarısın.

Tarihi eserlerinle,
Doğal güzelliklerinle,
Güneşin le ,denizinle,
Benzersin saklı cennete.

Bereketli toprağınla,
Verimli ovalarınla,
Göl ve akarsularınla,
Nazarlıksın sen Dünya'da.

Üç tarafın denizlerle,
Çevrili mavi vatanla.
Boğazların gerdanlığa,
Benzer sular arasında.

Yerin altında,üstünde,
Sahipsin hazinelere.
Önemli zenginliklere,
Stratejik madenlere.

Dünya'nın gözü,kulağı,
İlgisi hep üzerinde.
Cazibe merkezisin sen,
Üç kıtanın göbeğinde.

Arı kovanına çomak,
Sokar hep hin oğlu hinler.
Her zaman olduğu gibi,
Hep entrika peşindeler.

Ülkemiz bak dort bir yandan,
Alinıyor ablukaya.
Gösteriyor sözde dostlar,
Hep aba altından sopa.

Güvenme sahte dostlara,
Yalandan ittifaklara.
Su uyur ,düşman uyumaz,
Sakın aklından çıkarma.

Korkulu düş görmektense,
Uyanık kalalım biz de.
Olalım biz hep tetikte,
Kapılmadan rehavete.

Bağımsız dış politika,
Yürütelim her alanda.
Güç katalım ordumuza,
Milli silahlarımızla.

Parçalanıp ,bölünmeden
Birbirimize düşmeden.
Olalım hep bir arada,
Gösterelim dayanışma.

Gelin uyanık olalım,
Birlikten güç yaratalım.
Ülkemize göz koyanın,
Canına ot tıkayalım.

Kemal Tekir