Ey Türkçem,
Yok mu sana, bizden yana mütebessim bi' bahâr?
Yok mu vefalı bir yiğit: bir medâr-ı iftihâr?
Ne bir mektup ne haber, geçip gitti yıllar?
Yok mu bir bahâdır, ki firâkınla yanar?
Ey Türkçem,
Duruyorsun tahtında ve sessiz ve sedasız,
Ya da çağlar mısın engince ve bizler mi ziyasız?
Sanki ağızlarımız yok ve kulaklar bi' kulaksız...
Seni haykırmak varken bizler ne vefasız!
Ömer Faruk Furkani
Kayıt Tarihi : 4.1.2023 02:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(Şiire eklemeler yapılabilir.) Türkçe, asırlar boyu aktif, gittikçe kullanılma sahası genişleyen ve her yönden gelişerek zirvelerde gezen, belki de dünyanın en güzel, mantıklı ve irtibat kurması kolay diliydi. Fakat maalesef ki, son 75-80 yıldır, kısaca son asırda hüzün verici bir suskunluğa bürünen Türkçe, artık bize güzel nağmelerini şakımıyor. Ya da "Artık biz onun güzel nağmelerini şakımıyoruz." mu demeliydim?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!