Türk Uyanırsa Şiiri - Hannibal Lecter

Bir gün Türk uyanırsa, ne saray kalır ne taht.
Yıkılır taş duvarlar, çürür taçlar, kül olur saltanat.
Bozkırın oğlu kalkar yerinden, gözünde öfke, dilinde hak.
Tanrılar bile saklanır o an, çünkü hüküm artık Türk'e hak

Kölelik çağının son nefesi tükenir,
Korkakların duası boğulur kendi yankısında.
Bir ulus çıkar toprağın kalbinden,
Kanında tarih, alnında gök ışığıyla.

Pas tutmuş zincirleri kırar bilek,
Yalanla örülmüş düzenleri yakar nefes.
Söz değil, kılıç konuşur o vakit,
Susar zalim, titrer gök, sarsılır yer.

Kurt ulur karanlığa,
Dağ yankılanır Türk adıyla
O sesle düşer maskeler, çöker tahtlar,
Küller içinde doğar yeniden Ötüken.

Yalancı peygamberler kaçar,
Altınla kurulan mabedler çöker.
Her taşın altından çıkar bir öfke,
Her yürekten doğar bir millet.

Tanrı susar, çünkü bilir:
Türk konuştuğunda kader değişir.
Ne yasa kalır, ne zincir,
Ne boyunduruk, ne sınır.

Gök gürler,
Bozkır yanar,
Tarih yeniden yazılır:
Türk uyanırsa, tanrılar bile kaçacak yer arar.