Türük Bodun Şiiri - Sabit Süreyya Sirer

Türük bodun, sözüm erti,
İlini sakın, elin tut.
Yer-Su kutsal, atalar izi,
Kutlu yurt, erinçli ot.

Kök Tengri yarlıkadı,
Yurt üçün küç bolsun.
Er yiğit, küçin ber,
Ulus yaşar, il tutsun.

Taş yarlıg, yazu kalır,
Türük ili erinç kılur.
Atam sözi unutulmaz,
İl sakınsa budun kalır.

Küçlü er, süngü tik,
Yad eli basmasın yer.
Kan içre kızıl ırmak,
Türk budun için erer.

Kurt ulur, boz yel eser,
At koşa, yaya yürür.
Yurt için ölmek kutlu,
Türk eren ança bilir.

Kutlug il, tigin orun,
Bilge kagan sözün tut.
Yalnız değil Türk bodun,
Kök Tengri yarlıkadut.

Dağ başında ateş yanar,
Erler anda toy kılur.
Vatan için baş verenler,
Kökde Tengriye ulur.

Atlı ordu sapa durur,
Ok yağar, yay eğilir.
İl için can adayan er,
Adı sonsuzda bilinir.

Atam kanı, anam sütü,
İl üçün tirig erti.
Türük bodun unutma sözüm,
Kutlu yurtsa, erinçti.

Ötüken yışı erinç kalsun,
Yer-Su kutsal basılmasun.
Türk bodun, yurtu saklasun,
Kök Tengri adın taşlasun!