Turist Şiiri - Ahmet Çelik

Bu ekin tarlasında hiç savurmadım harman
Başak bilip tuttuğum oldu kocaman berdi
Beden denen konağa aramazken bir derman
Aktı alnımdan terler yıktı gayrının derdi.

Unutulacak şeye bazen nedensiz coştum
Yarasın gösterene hep hesapsızca koştum
Yıllar sonra anladım içte tamamen boştum
Sahte güreşçi Ahmet var bu meydanın merdi.

Bu hayat tünelinde latif sevdayı seçti
“Pencereden bakarken bir atlı geldi geçti”
Orta yerden huzuru sanki tırpanla biçti
İsimsiz kahramandır sokağın yiğit ferdi.

Üzüntüyü kendime muhabbet bölüşürüm
Haziranda yağan kar elde kalan öşürüm
Zamanın vefasızlığı ağustosta üşürüm
Umut ve hayallerim belki ondan hep gerdi.

Çetin gurbet kışını yaşamayan ne bilsin?
Yanlış yol yürümekten silindi yürek isin
Gönlüm vizesi bitmiş sefil turist gibisin
Aklı isteyene ver yaşın kemale erdi.

16.07.2017
Ahmet Çelik