Rüyada;
Uykudan uyanır uyanmaz gördüm seni .
Parktasın ,o güneşli erenler sabahında .
Bir koşu gelmişim yanına , üzerimi giyinmeyi unutarak.
Bana gülüyorsun ya seni bana gülerken seviyorum .
Saydamdır su güneşe karşı .
Su güneşe karşı kör .
Güneşe karşı kör dalgalar .
Karşı kör dalgalar mahzeninde .
.....................................
Beklentim ve beklediğim var şu hayattan
Soluduğum hava daha bir mavi olsun diye .
Sırtımı çevirmiş yatarken, gökyüzünü kucaklar gözlerim .
Gözlerim kapalı, açılırken gerçeklik perdesi alev alır gözyaşlarım.
Geceden kalma bir yağmur serinliği var ruhumda ,
Güneşi görmüş o çılgın gözler karanlık pencerede ,
Yerden kesilmiş iki yalnız ayak bakınmakta gizlice ,
Gece boyu ağlayan insanlar tozu toprağı kurutmuş ,
Sessizlik alev olmuş o güzelim yalnızlıkta beklerken ,
Çıra gibi özleşen yüreğin içinde kantıran olmuş ,
Kelebekler uçurduk uzun süreli ayrılıklar da
Güneşin doğrusu bize hep yelken açtı
Siyah toprakta beyaz mutluluk utandı
Kuşlardan çok kendimizi bulduk mavi diyarda
Yol bildiğimiz çakıl taşları imrendi ,
Zamanımda ki insanlar bana çok yabancı
Sanki tarih öncesinden gelme bir enkaz gibiyim
İnsanlar benden ileri bir medeniyette
Ben ise onların arasında kaybolan gecenin en karanlık yüzü gibiyim ...
Sokağın kenarından görülen insan simaları hep gülüyor cidiyetten uzak bir tuzak misali
Aralarında somurtmak çok zor !
Şimdi gideceğim buralardan ,hiç yaşamamış gibi üstelik
Sessizce dağları aşarak ,güneşi izleme ümidi ile gidiyorum .
Anladım ki çocukluğumu geri vermicek bu kimsesiz yer ,
Suyun akıpta ulaşamadığı yere , çocukluğuma doğru .
Gördüm o bulutları gölgesi altında gördüm de gidiyorum .
Gök kubbenin altında semaya bakarken kavradım zamanı ,
Kara bir noktaya vuruldum ,küçük bir böceğin küçük kanatlarında ,
Uçmak hayalim olsa o karanlık noktada kaybolmak için ölürdüm .
Onun gibi uğur getirmek için giderdim ,dönmeyi göze bile almadan ,
Ölü taklidi yapamayacak kadar sevdiklerim var bu dünyada !
Küçük bir böceğin kanatlarında özgürce fakat sonu olan bir yere ,
Sarı bir diyarda kırmızıya bürünen kanatlar altında bu gök ,
Yıldızları izliyorum bilmem hangi zamanda yaşarken ,
Çok uzakta gördüğüm en büyük yıldız , yüreğime ikizken ,
Karanlığı seyrediyorum ,gökyüzünde kaybolan ruhum ile !
Yolum karanlık değil biliyorum sadece onsuzluğa yoksun ,
Ekmeği tuza banar gibi izliyor karanlığı bu kireçli gözlerim ,
Varlığını yokluğunda arayan ,karanlık gibi paha biçilmez ,
Yorulsun düşüncelerin sinesi
Kaybolsun adaletin sinsilesi
Siyahın beyazdan üstünlüğü;
Kör olsun cümle diyarlardan.
Paranın hüküm sürdüğü yer
Cebinde olmayanın gözyaşı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!