Felaketler, her zaman kederin habercisi olmazlar,
Çoğu zaman daha güzel şeylerin başlangıcıdırlar.
Ve sen,
Hava karardı diye güneşinden mahrum kalan;
Unutma,
Işığıyla senin yolunu aydınlatacak olan Ay,
Bir insanı tümüyle tanımak istiyorsanız
O insandan olabildiğince uzaklaşın.
Zira o zaman, tüm yapısıyla
Görebileceğiniz açıya yakalanacaktır.
İçi kırgınlıklarla doldurulmuş hayat sefasında,
Nihayetsiz yalnızlığa bayılır olmuşuz!
Alıştığı herşeye meydan okuduğu vakit
Lakayıt ifadesi yüzünden silinmişti
Hükmü yoktu ortada, zaman kavramının
Atmamak için can atan kalbi
Fazlaca derinliklerdeydi artık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!