Turgay Bahtiyar Şiirleri - Şair Turgay B ...

Günahların beş geçesi pişmanlık
Epey dolaşıp da vardığım kendim
Ey sabaha dört nal koşan karanlık
Cürmü kadar yakan biçare kendim

Dostlukların az ötesi düşmanlık

Gördüm ki halın iyi değildir
İşgal altındaki kent gibi gördüm
Sellerin önüne nafile konmuş
Kendinden kuşkulu bent gibi gördüm

Gülenler içinde zar gibi mi ne

Kızıl gül eyleyip göz çanağımı
Aheste süzülüp tene düştü yaş
Seliyle ıslatıp şakaklarımı
Bir ince süzülüp cana düştü yaş

Ağıtlara mekan dağlar yetmedi

Yem satın aldım güvercinlere.
Para verdim rastladığım her dilenciye.
Hüzünle sallanan el oldum kimsesiz yolcular için
ve parkta uyuyan evsizlerin baş altına
bir tomar okunmamış gazete.

Her aşk
biraz
tek gözlüdür.
Kendine benzesin ister:
Sevginin gözünü oyar da bilmez.

Unutmadım seni
Ay parçası çehreni
Düş gelir hikayeni

Çiçektin bozkırlarda
Islıktın kör sokakta

Hiç bitmeyen zamana ihtiyaç mı yaşamak
'Çocuk bu sadece oyuna aç' mı yaşamak
Akşam bastı saat çok geç diyorsun da sen
Sobelemeden biten Saklambaç mı yaşamak

Biz bu derde düştük lakin yine derman bizdedir
Hanemizden geçtik ama gönl-ü mekan bizdedir
Ne tanırız padişahı ne de zalim veziri
Her idama her fermana Ali derman bizdedir

Hangi damla düşmedi ki ırmaklardan ummana

1
Süper iletkendir ilk sevdaların dili;
Düş irtifası kaybettirir şiire.
Yeni aşkta tekrarlanan her sözcük
Boyunlarda; rögar kapağından kolye.

Hep haylaz bir çocuk kalır ve
“Bir yerlerini” gösterir zaman;
Terk etmiş, hayırsız bir baba kaldıkça Mehdi.