Turan Al Şiirleri - Şair Turan Al

Erbabi ben aşk şiiri yazarım, Bilemezsin ne alemler gezerim, Aşka saygı duymayana kızarım, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor, Bundan sonra “şen olsun eyyam” diyor. Bilirim seviyorsun vatanını, Dava için toprakta yatanını, İyi kötü bayrağı tutanını, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor, Kutlu yolda “benim olsun nam” diyor. Sen aşkı saç, kalça, bel mi zannettin, Ölçtünde fıtratı zül mü zannettin, Aşığa çatmayı yo mu zannettin, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor Ehl-i Aşka “etek” diyor “şal” diyor. Allah rasulüne ömer ali’ye, Mevlana’ya, Hacı Bayram veli’ye, Eş’ari”ye Yunus’a, Gazali’ye, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor Vatan için geri plan kal diyor. Gözünü kör etmiş oy verdiklerin, Gaz verip sokağa koyverdiklerin, Hatta demirine suy verdiklerin, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor, Cennete sağ, cehenneme sol diyor. Gayrısı hikaye sen şunu bil ki; Dünyası ahreti hep onun mülkü, Ne komünizm ne faşizm ne ülkü, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor Kim “yüce rahmanda felah bul” diyor. Ben alındım araptan söz edince, Arap mı anladın İslam denince, Kim övmüş ki bu milleti yaz, sence! Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor, Kim islam denince “arap ol” diyor. Kabeyi mi koydun şam’ın ardına, Taş mı değdi koyununa kurduna, Niye taktın müslümanın yurduna, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor, “Beni islamın ipinden sal” diyor. Allah müslümanı kardeş yapmışken, Hep beraber bir Allaha tapmışken, Tüm yürekler aynı yerde çarpmışken, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor, Kim sadece “turan ol kurtul” diyor Hani müslümandık, gıybet yok bizde, Doğruyu söylerdik, ateşte buzda, Bu kez Allah için doğruyu yaz da, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor, Kim hakka nispetle “doğru yol” diyor. Bana yazmamıştın sen bu satırı, Bilmem kimin itliğinden ötürü, Yine kırdım can kardeşim hatırı, Bir düşün kim “kapı” diyor “dam” diyor, Allah “bir tek bana secde kıl” diyor. 18/03/2012 Turan AL

Ben bu gönül oyununu fazla ciddiye aldım.
Öncelik listemde seni başa yazdım sevdiğim.
Yoldaş seçme sınavında yine sınıfta kaldım.
Büyük sevdama ismini boşa yazdım sevdiğim.
Bütün ömrü bir çift göze kaşa yazdım sevdiğim.

Hayat su misali akıp gidiyor,
Seller gibi çağlanması boşuna.
Yaşam her şekilde devam ediyor,
Üzülmesi ağlanması boşuna.

Kim bilir yaratan ne ile dener,

Gökler gürlemeden yağmur yağmadan
Bir buse içimi kaldı da gitti
Sabahım olmadan güneş doğmadan
Aklımı başımdan aldı da gitti

Dertsiz bülbül gül dalında ötermi

Virane gönlüme girme ne olur
Bir gün çıkıp gitmen yaralar beni
Beni hatırlama sorma ne olur
Bu serseri gönlüm paralar beni

Aşka tutulmaktır korkum en başta

Ya ilahi sana açtım elimi,
Uyandır, rüyayı gerçek sandırma.
Gafil etme, unutturma ölümü,
Ömür boyu boşuna dolandırma.

Yailahi sen ki, hüsn-ü mutlaksın,

Nasıl güveneyim dünya ben sana?
Yeryüzünün ancak üstünü gördüm.
Bir rahat gün göstermedin insana,
Sürekli, zorunlu testini gördüm.

Kalbiyle rahmana yakın olsa da,

Ayrılırken bana “bu sevda bitti”,
Diyeceksin diye dur diyemedim.
Geçte olsa vicdanının sesini,
Duyacaksın diye dur diyemedim.

Unutasın gönlünün tasasını,

Kenarına bunca gurbet dizdiğim,
Ümit öğüttüğüm yollara küstüm.
Yok sayarak üzerini çizdiğim,
Boşa tükettiğim yıllara küstüm.

Üç günlük baharı kışa döndüren,

Hasretle kavruldum aşk ile piştim,
Gönlümü bağlıyor gizlerin hala.
Her cefana rağmen peşine düştüm,
Kalbimde yaradır sözlerin hâlâ.

Ayrılıkta suçlu kadermiş gibi,