Bozguna uğradı umutlarım
Tek bir kurşun atamadan
Ekinoksları yaşıyorum oysa günlerdir
Eskisi gibi uzun değil artık geceler
ve de karmaşık değil eskisi gibi
Aramzdaki bilmeceler...
Asıl dayanılmazı
İnsanın içine yağması yağmurun
Diyordun bir şiirinde
Peki gözlerimdeki yaşlar niye
Kal desem kalır mıydın
İçimde sağanağa dönüşmesin diye...
Bu yollar bir yerde son bulacak kuşkusuz
Düğüm noktasında arayacaksınız
Yitirdiklerinizi
Bulamayacaksınız
Oysa rüzgârlar
Aynı titreşimi yararatacak anılarınızda
Gülemeyeceksin bir gün gelecek
Öyle alaylı
Aşağılayıcı
ve de inkârcı
Aralanmayacak bir daha
Son nefesimi veriyor olsam da
Ne zaman çekip gitsen bu şehirden
Bir şeyler kopar yüreğimden
Gittiğin yerlere taşırsın aydınlığını
Bir çift mavilik bırakarak ardında
Yağmurlarca ıslak
Güneşe hasret
Şiirlerimde yer yok artık sana
Belki zaman zaman
Meze olacaksın mısralarıma..
Yüzlerce parçaya ayırdım dün akşam
İlk ve son kitabımın sayfalarını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!