Tuncel Oltulu Şiirleri - Şair Tuncel Oltulu

Gözüm dolar, dalar engine.
Çıkıp gidem dağlar ardına.
Böyle zulmü insanoğluna
Yapanı eller kırılsın.

Özledim,
Yağmur’u,
lapa lapa yağan karı.
İnsanlar sonunda,
İklime de verdi zararı.

SABAH

Sabah erken uyandım.
Gözüm şişmiş,
Dilim, kurumuş kalmış.
Saat sekiz olmuş.

Sarı sarı renkleriyle,
Hoş sohbetli sözleriyle,
Mis kokulu hizmetiyle,
Taşır beni sarı taksi.

Durağında bekliyorken,

Rize bezi, Şile bezi
Dokutmayı bilirim.
Eksik olan tek malzeme
Adalet denen ipliğim.

Bu vatan benim de

Çok geç kaldın.
Geçti baharın.
Bekledim seni ben,
Sen sadık yar olmadın.

Sil gözyaşlarını anne,
Çanakkale’ye gider gibi gidiyorum.
Ağlama eşim, dostum.
Gideni memnun,
Döneni olmadığı yerlere gidiyorum.

Vampirleşen insanlığa,
Dur diyecek biri var mı?
Gün göstermez karanlığa,
Git diyecek biri var mı?

Kara bulutlu dünyayı,

Kör bir kurşun girdi camdan.
Acımadan vurdu beni.
Ömrümün ilk baharında,
Yaz görmeden yaktı beni.

Felek yıktı ocağımı
Doldurmuyor çanağımı
Bağlamış ki ayağımı
Gidemiyom yâre doğru

Avcı kırdı kanadımı