Uyanışım ile camlar buğulu
Toprak ana kan kokulu
Aldım elime mutluluğu
Çalmaya basladım sensizliği
Şimdi sol diez basıyorum
Oyun oynar iki
Bakar bir, pencere
Put gibi kadın
Saçları beline kadar uzun
Dedikodu eder üç
Bu hayatın bir sonu varmış
Bilemedim biranda bitivermiş
Anlamadan hayat geçivermiş
Hasretinse beni yakmış
Kül olmuşum alevinin bağrında
Masmavi açan gökyüzü
Mora çalan bir bahar
Baharla dolan bir yeşil
Sapsarı yanan güneş
Güneşle gelen bir sancı
Martta geçiyor martta
Yolculuk esnasında
Pencereden gökyüzünü izleyen kimse
Nereye gideceğini bilmeden
Vagon içinde hayal eder
Dışardaki gözler
Birer yıldızdır
Neler gördü bu gözler
Neler işitti şu kalpler
Zindanında hapsolmuş dilencinim
Kimse veremez bana
Üç beş kuruş ümit
Maskeler taktın oynadın
Davullar, zurnalar çaldın oynadın
Cehennemin en dibini boyladın
Senden âla Freud mu olur
Psisik hale büründüğün
Benim için dünyayı yakar mısın
Senin için dünyayı yakmamı ister misin
Benim için kendini ateşe atar mısın
Senin için kendimi ateşe atmamı ister misin
Benim için kalbini verir misin
Güneşi almışız karşımıza
Güneş ısıtıyor bedenleri
Bedenler yarıçıplak
Güneşin ışığı vuruyor yüzlere
Aydınlanıyor onlara
yüzlere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!