Tunahan Özcan Şiirleri - Şair Tunahan Özcan

Tunahan Özcan

Zarif bir sırça testiden kopan
Sevgine muhtacım
Suyu harcamadan taşıyan
Harcamadan gelen,
Harcamadığım sevgine

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Nice gıcır düşüncelerim var
İkimiz için.
Bahtı açık yol görünüyor,
Güneşin doğuşunda, derya taşralarında.
Meşe ağacından ocağım,
Ufak bir bahçem var.

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Gönül şelalesi çatışıyor
Silahlar konuşmuş
kelimeler kifayetsiz, nöbette.
Sofram'da yer var.
Analar, çocuklar ve adam.
Işıklar sönmüş, karanlık,

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Ben yetmişlerin gündüzünü
Doksanların gecesini isterim.
Siyah beyaz gökyüzü sanatına
hasret biçtim.
Bu kargaşa, izdiham, ihtiyar çatılar
semayı âmâ eyledi.

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Canlar göçüyor, saçları beyazlamadan.
Sandal ile derya'ya yürüyen canlar,
ölüyor.
Suçsuz, akşamları bitkin halde
ocaklarına sığınanlar,
Muallimler, on altı yaşında talebeler

Devamını Oku
Tunahan Özcan

El pençe divansın,
Mahkum musun ? İnsan mı ?
Nerede medeniyet, haklar
Düşünmek mi ? Onlar yorulurlar
Konuşmayanı, hor görmeye
alışmıştır insanlar.

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Kulağıma mırıldayan
Kuş hengâmeleri
Bir serçe bir kumru
Asır olmuş dallar omuzları bükülmüş
Ceviz ağacının, omuzlarında serçe
Göz kırparak nağme söylüyor

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Yelkenli geziyor
Denizi olmayan şehrin kıyısında,
Fırtınaya aşina yapraklar söylemiş.
Hareketsiz, süngü gibi insanlar

Yeşil kanlı elma mı susturdular!

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Nacizane yüreğim, ahşap
konak.
Karanın sükûneti
Mavinin sedası kadar,
Kurak, muhtaç toprağım var.
İhtiyar çatılar altında,

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Sıratın buçuğu, neyleyim
Neyleyim bu çağda acıyı
Çiçekler, ağaçlar değil
Onlar kadar sevebilir mi o denli
Yüreğim semayı.
Aşık olabilir miyim güneşe, bahta

Devamını Oku