Öyle cümleler kurdum ki sana
Okuyanlar ip geçirmek ister boynuna
Öyle güzel şiirler yazdım ki sana
Dinleyenler sen olmak ister hep aslında.
Öyle bir sevgi besledim ki sana
Bazen yılan besledim diyorum koynumda
Öyle bir gülücük kondurdun ki boynuma
Boynum ayrılmak istedi küstü aklıma.
Öyle mutluluklar verdin ki bana
Ben ben olmaktan çıkmıştım aslında
Öyle acıyla boğdun ki beni bir anda
Kulaçlarım varamadı kıyıya, yanına.
Öyle fukara ettin ki sensizliğe
Ben herkesden seni dilendim vermedi hiç kimse
Öyle aç bıraktın ki varlığın içinde
Sen ne ara doydun böylesine bensizliğe.
Bazen düşünüyorum da almıyor aklım
Oysa sen hep içimde saklıydın,saklım
Manzaramı süslerdin salkım salkım
En güzel mevsimlerde sensiz kaldım.
Hiç olmadığın anlarda yanına vardım
Bazen yokluğunu bile mutluluktan saydım
Yanlış saydım karıştım,karıştırdım
Güneşe küstüm ben karanlığa alıştım
Bazen karanlıkları beyaz ile boyardım
Sevmediğin meyveleri inatla soyardım
Sana karışan herşeyimi özledim ayıkladım
Sende kalan birşey varsa oda benim adım
Yine senin olmadığın bir sabaha uyandım
Kaç sabah oldu böyle inan saymadım
Ben gönlümde yaşlanan o ihtiyarla bunadım
Yolun kaç adım,bak yok fazla zamanım.
Gece yarıları uyanır sana susardım
Ben hep susardım,sessiz yazardım
Yazarken bir gece birden sana damladım
Zaten bir damlaydım,göl olamadım.
O gece anladım ki sana yetmedi sol yanım
Muamma dört yanım,seninken sol yanım
Sen olmayınca zaten perişan her yarın
Tüm yarınlar yarım,sen olsan tamamlanır.
Kayıt Tarihi : 29.7.2016 12:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!