Uzak diyarları bekleyen yalnız bir gardiyandım ben.
Kimseler gelmezdi, uğramazdı.
Ulaşabileceğim tek çoğulluk sevgimdi,
içimde gizlediğim ve senden miras kalan sevgim.
Hep yalnızlıklar romanı yazardık.
Yazardık da okuyan olmaz dı.
Karalardık bulabildiğimiz her ağacın gövdesine.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta