Tüllü Konçertonun Gizleri

Sisler içinde dalgalanan kayıp sesleri
Çatlamış vitraylarda çocuk fısıltıları ve gülüşleri
Mazinin gri beyaz hülyaları ve nağmeleri
Ruhum bu ahenk ve ezgi dolu yerde yüzüyor
Bütün benliğim bu hüzüngâha gömülüyor

İşte piyanist orada piyanosuyla sevişiyor
Sibelius gibi notaları renklere boyuyor
Granach’ın tablolarındaki küçük bir yüz
Parmaklarıyla ne kadar da güzel konuşuyor
İnsan bu andantenin dalgalarında süzülüyor
Kuş cıvıltılarının tatlı izlenimlerini
Çocukluk hatıralarının mezardaki izlerini
Gurûbdan gelen ulu ağaçların ninnilerini
Dudaklarında oynaşan bir tebessümle dinliyor
Magritte’in “Aşıklar”ını gözü bağlı izliyor

Beyaz Cüceleri saran büyük bir nebüloz gibi
Konçertonun yapısı bir tülün ardında gizli
Dinleyicilerin koyu budalalıkları
Çalınan eseri kesif bir buğuyla sarar gibi