Tülay Beyhan Şiirleri

iki eksi bir; bir.
Bir eksi bir; sıfır.
Her yara aynı
ve ayrı:
iyileşmez;
kan dökülmedikçe.

Gözlerin gibi sonsuz
aramızdaki mesafeler:
Alabildiğince hüzünlü,
Alabildiğince titrek...

Adı üstünde: geçmiş;
Geçip gitmiş gerçekten de.
Çoğu şeyi silmiş;
pek az şey
bırakmış
geride.

Alevler arasındayız.
Sonuna kadar battık.
Tüm inancımızı, sevdamızı kaybettik.
Şimdi akbabalar toplanıyor,
cesetlerimizin üstüne...

Bir 'revolver'ım olsa,
Bir de uçsuz bucaksız bir sahilim!
Her gün 'revolver'ımı çekip
kendimi vursam,
kanım kumlara, denize aksa,
-kırmızı, sıcacık-...

Ne kötü şey
gidecek yeri olmamak
gitmeyi böyle isterken...

Ya ben içimdeki
bu karanlığı
aydınlatacağım
ya da o
büyüyen karanlık
yutacak beni

bir kere daha
bir kere daha
sev beni
hiç sevmediğin gibi
hiç sevmeyeceğin gibi
ve hiç sevmek istemediğin gibi.