Tülay Beyhan Şiirleri - Şair Tülay Beyhan

Adı üstünde: geçmiş;
Geçip gitmiş gerçekten de.
Çoğu şeyi silmiş;
pek az şey
bırakmış
geride.

Alevler arasındayız.
Sonuna kadar battık.
Tüm inancımızı, sevdamızı kaybettik.
Şimdi akbabalar toplanıyor,
cesetlerimizin üstüne...

Bir 'revolver'ım olsa,
Bir de uçsuz bucaksız bir sahilim!
Her gün 'revolver'ımı çekip
kendimi vursam,
kanım kumlara, denize aksa,
-kırmızı, sıcacık-...

Ne kötü şey
gidecek yeri olmamak
gitmeyi böyle isterken...

Ya ben içimdeki
bu karanlığı
aydınlatacağım
ya da o
büyüyen karanlık
yutacak beni

bir kere daha
bir kere daha
sev beni
hiç sevmediğin gibi
hiç sevmeyeceğin gibi
ve hiç sevmek istemediğin gibi.

İçimdeki kayıp sonsuzluksun sen.
Almak için seni kollarımın arasına
Durdurmak mı gerek dünyayı?

Tamamen birleştiğimiz anda
Eksilerek
içine akıyorum.
Zevke ruhumu açarken,
Acıyla içime kapanıyorum.

Korkunç olamaz hiçbir şey
Sessizliğin içinde büyüyen
bu ses kadar:
Tik tak,
Tik tak.

O kadar kalabalık ki dünya
Fark etmiyor kimse öldüğümü
Ben dirilene kadar
ertesi gün