Sarıkamış denince,gönlümde sıkı başlar
Fırtınadan görünmez yük üstündeki kaşlar
Yamalı çarıklarla Mehmet’im çıkmış yola
Donarak can vermişler sarılmışlar kol kola
Sen büyüdün çocuğum
Bak boyun uzadı
Eski entarilerinde olmuyor
Saçlarını kendin tarıyorsun
Ayakkabılarının bağcıklarını bile
Bağlıyorsun artık....
Takdiri ilahidir dedik aynı yastığa baş koyduk
Sıcağa soğuğa rüzgâra sele
Geceye gündüze esen her yele birlikte göğüs gerdik
Biraz geride kaldım BEN bir adım öndesin SEN
SEVGİLİM
El ele kol kola geçtikçe günlerimiz
Aynı yerde aynı yolda
Yürüyen insandık
Ahmet Mehmet birde Agop
Yağmur yağdı
Birlikte ıslandık
Sanki aynı bedende bir candık
Yakışır yüzde insana
Tebessüm edip baksana
Sözüm değil yalnız sana
Hep birlikte hep gülümse
Kin ve nefreti kaldırır
Hayretler içindeyim
Bazen soruyorum kendime
Ben Nerdeyim.....
Desemki, öğrenci karşımda
Ben sınıftayım
Hayretler içindeyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!