Yalnızlığımın gölgesinde kalıyordum,
Tüm insanlar hayatımdan bir bir giderken.
Hayal dahi kuramıyordum artık,
En ufak umut ışığı bile yokken hayatımda.
Sessizliğe doğru sürükleniyordum,
Etrafımdaki papatyalar bir bir solarken.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta