hazana kucak açtı gönül bahçem,ilk açan güz gülleriydi sararıp soldu rüzgara...
mevsimler döndü yazdan kışa,pembesi kurudu hayallerimin,alev alev yanarken avuçta kaldı sadece külleri,sen gecelerimin vazgeçilmezi,umutlarımın kaynağı...
ruhumun aynası,yüreğimin canı cananı,sensiz isimsizdir hayaller,kişiliksizdir sevgiler,karanlık donuk geceler,ışıksızdır gündüzler...
gökyüzünde ay parçam,deryada su damlam,aynalar boyadım dört tarafına ,mevsimleri sıraladım yan yana,ilkbahar yaz sonbahar kış diye yıllara aylara ,sevgimi paylaştım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta