Dün gibi…
Daha dün gibi geliyor bana takvimlere bakmasam
Bir de aynalar var, sonra geçen zaman
Hop deyip kalkamıyorum sabahları tut ki çağırsan bile
Çökmüşlüğümü anlıyorum işte o zaman
Peş peşe sıraladığım intihar deneylerini seriyor gözlerime
Sonra kulaklarımı çatlatan kadınlı, erkekli yüz bin ses
Vah zavallı çocuk n’oldu nesi var gibilerle
Sonra o kafile giriyor düşlerime
Aşırı bir kentte yolculuk o düğün alayı
Bir beyazlı gelin ve de beyaz araba
Yol kesene verilen mendiller toprak bastı parası
Parça parça iki yürek gel de ağlama
İşte böyle…
Şanla şölenle ayırdılar bizi
Birinin eli böğründe öksürse kan kusacak
Diğeri ölmek istiyor en kestirme yoldan
En kestirme yoldan sonsuzluğa koşacak
Dün gibi diyorum, dün gibi düşündükçe
Oysa kaç bahar geçti aradan, kaç kez kutlandı yeni yıllar
Tükenmedi bu sevda tükenmeyecek…
Kayıt Tarihi : 12.12.2023 18:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!