Mürver, gül karışımı, harmanlanan desteler
Beyaz ile pembeyi buluşturdu gün be gün
Apansız hüküm giydi, aşka dair besteler
Bir tükeniş hardalı, içimizdeki ölgün…
Birlikte ne şehirler kurduk aşk temelinde
Ne çok başaklar biçtik sevdanın emelinde
Az az eksilmek varmış bu zaman tünelinde
Bir tükeniş hardalı, içimizdeki ölgün…
Adalarda gezindik, kıyıları fesleğen
Ne simitler doğradık, martıları besleyen
Yok oldu hazanlarla gönülleri süsleyen
Bir tükeniş hardalı, içimizdeki ölgün…
Yaşlılığın mimarı estirir rüzgârını
Savrulan umutlarda bulamazsın yarını
O gümüş fıskiyeler yitirmiş efkârını
Bir tükeniş hardalı, içimizdeki ölgün…
Şimdi yetim olsa da gönlümüzdeki gülşen
Anıların yadına sığınır yaşlı beden
Varsın o son yaklaşsın, neşeli ol yine sen.
Bir tükeniş hardalı, içimizdeki ölgün...
GÜLŞEN ŞENDERİN
Gülşen ŞenderinKayıt Tarihi : 28.5.2007 20:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kimi yenilgilerle kimi mutlulukla kimi acılarla veya ayrılıkla ama yaşandı...
süzgeçten geçer gibi arınarak duyumsanarak yaşandı...
tükeniş sadece zamana hislere ise katkı...
ne güzel yazmışsınız bir hayatı Gülşen hanım... kutlarım...selamlar...
TÜM YORUMLAR (2)