'ÖMRÜMÜN YETTİĞİ KADAR SENİ SEVERİM'
Bir heves değildi ki,
Seni çok sevmiştim can! ..
Yokluğunda her gece,sarılırken isyanlarıma..
Örterken yorgan misali,
Üzerime hasreti..
Yüreğim üşürken ayazda kalmış gibi..
Seslenememek sana,sarılamamak..
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Öyle dayanıksız,öyle çaresiz..
Ve öyle dayanılmazım ki yokluğunda..
Hıncımı almak,yakıp yıkmak herşeyi,
İstiyorum delicesine..
Önüme gelene ağız dolusu küfür etmek,
Boşalttığım şişelere,sevgi doldurup,
Sana göndermek..
Ve sızmak sonsuza dek..
Kolay değil can,hiç kolay değil
Sevip de sevilmemek..
Hele şu hastalık yok mu?
Ağrılarım sanki daha acımasız sensiz..
Onlar yaksa da canımı,
Bir iğne ile nefes alırım iki günlüğüne..
Ya yokluğun?
Söyle! ..
Seninle olmanın,bana gelmenin
Eder'i ne?
Ya çaresi?
Eğer bir ömürse seninle bir günlüğüne,
Veririm be can! ..
Gözümü kırpmadan..
Sensiz yaşamak niye?
yüreğinize sağlık değerli Şaier güzell bir hüzün şiiri meydana gelmiş selamlarımla
muhabbette daim kalınız
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta