Tuhaf Ruh Şiiri - Ergül Nalbant

TUHAF RUH

Etrafımda koca bir dünya varken,
Benim ruhum yalnızları oynuyor.
Gerçekten ben kimim diye ararken,
Onlarca çağrıyı neden duymuyorum?

Yoksa ben mi biraz tuhaf biriyim,
Eleştirip kendimi de yerim.
Çok mu ileriyim, çok mu geriyim,
Benim özüm bu devrana uymuyor.

Kulun ağlaması, gülüşü garip,
Doğuşu bambaşka, ölüşü garip.
Hatta bu dünyanın dönüşü garip,
Dönmeden yerinde neden durmuyor?

Ergül’üm, yalnızlık kederim zaten,
Alnıma yazılmış kaderim zaten.
Çok fazla kalamam, giderim zaten;
Ruhum burada hiç huzur bulmuyor.

Şiir: Ergül NALBANT – 19.09.2025 – 22:28