acıya gülmek garanti
çarpık hüzünleşme eseri
tüm içimdeki gecekondular
ağzı bozuk gönlü kırılgan serseri
fakir kalan bir yan vardı
çocukluğum baktı camdan içeri
hayaletlerden birisi de o olsa keşke
girdim içeri büyüdüm çıktım dışarı
bırak, çocukluk bir sevinçti işte
renkler , sevmek, argüman, falan
hani ilk o ayrılmıştı aramızdan
ilk kaybımızdı kaburgalarımızın arasından
hani o gün kuşlar uçmuştu
yorulsalar bile ölseler bile uçmuştu
hazreti yasir uzanmıştı
Kapının arkasında var bir kapı daha dedi
gülümsedi kapılar
gülümsedi muzipçe ipte asılı donmuş çamaşırlar
duvarda saat
çocuklar eğleniyorlar seninle Mustafa dedi annesi
çocuklar çiçeklere ne kadar çok benziyorlar?
bakmıyor güneş gibi
perdenin arkasından
gülüşüne dünyadan geçtiğim...
gülmüyor bir başka güne uyanmış bu gün....
lamba ağlamaz
buhulu gözyaşını gördünse
içinde alevler eskimiştir
eğrir kabloları elektriksiz
naylon camda tünesin kuşlar
buz çölünde hangi cenneti arıyorsun?
hasret cennete ve ezeli cazibeye olur
dünyanın eteğine sımsıkı tutunup
cenneti sen dünyada mı sanıyorsun?
geçiciler geçicisi olduğunu unutup.
her yaraya tuz basmaksa
ızdırap hiçkimseye kalmamalı
ve sandıksa bir kısa gün batımını
bir sonsuzluğa denk
ve senin alnında yürür çocukluğumun
girdaba düşen kalbimin tek yönü;
baktığın taraf olsun Ey sevgilim
Gördüğü; en son mahzun gözlerimin : Gözlerin..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!