Tuğrul Pekel Şiirleri - Şair Tuğrul Pekel

Gözlerinin rengi olmak isterdim yeşil,
Deniz gibi oynak, deniz gibi cilveli,
ne yapacağı belli olmayan.
Yüreğin olmak isterdim, delicesine çarpan.
Sevgi dolu, aşk dolu, güzellik dolu.
Ellerin olmak isterdim ince ve zarif.

Sevdiğini elde edemezsen,
Elde ettiğini sev.

Ben,
Buna benzer.
Bir pastayı...
Şimdi hatırlayamadığım
bir yer de
beraber yiyorduk.

Hiç bir şey düşünmüyorum.
Düşündüklerimi söylemek istemiyorum!
Söylersem dünya yıkılır da demiyorum.
Aman ne düşündüğümden size ne! !

Hak ettiği değeri bulmayan şiirler- 17


BATAN GEMİNİ SON YOLCUSU GİBİYİM
GÖZLERİNDE OKYANUSUN EN DERİN RENGİ,
ÖLMKELE YAŞAMAK ARASINDA,

Seher (Dörtlük)

Ne dua okuyun mezarının başında,
Nede geçmiş olsun deyin duymayan ruhuna
O sadece gülleri severdi, gül dikin toprağa,
Her gül olsun ruhuna giden bir dua.

Beni,
Anlamak istiyorsan
Vazgeç hiç düşünme...

Ayak izlerinde gördüm,
Mutluluğun kırıntılarını.
Bir sevda masalıymış bizim ki.
Biraz daha sabır isteyen.
Kendi sabrının girdabında,
Yok olup giden.

Ben,
sensiz de
seninle mutluyum.
Yokluğun,
varlığını unutturamıyor.

Senden,
gelecek hiç bir şey
benim zoruma gitmez.
Hatta,
eksiklik bile
hissedebilirim...