Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
-
Nedim Nihal
Tüm YorumlarBu çileler neden bize?
Hakkımız yok mu sevmeye?
Benzetildik bir deliye,
Daha bu genç yaşımızda...
Çeşme gibi gözyaşımız,
Dertler krallık tacımız,
Böyle ağardı saçımız,
Daha bu genç yaşımızda...
Bugüne kadar gülmeyen,
Mutluluk nedir bilmeyen,
Tanrı ...