Tufeyli Şiiri - Coşkun Arslan

Dünyada benzeri varmıdır bilmem
Paranın köpeği kulu tufeyli
İfşa edin deme ben gaza gelmem
Diyemem filanın oğlu tufeyli

Erkenden kalkıp düşer yollara
Yetersiz bakiye yüklemez para
Sinsice biniyor trene vapura
Ücretsiz kullanır yolu tufeyli

Hesaplar yapıyor inceden ince
Kapıları açar herkesten önce
Doğruda durmuyor öyle gelince
Karıştırır sağı solu tufeyli

Yoksul gibi yaşar zavallı ahmak
Üstünde eğreti karakter, ahlak
Kuyruğu olsaydı sallardı mutlak
Pek sever beleşten yalı tufeyli

Elleri uzundur işkembe geniş
Yutkunur yutkunur getirir geviş
Sanki bu dünyaya yemeye gelmiş
Öğütür kılçığı kılı tufeyli

Doldurmuş cebine yılan akrebi
O yüzden eliyle küskündür cebi
Sıkmanın, kısmanın nedir sebebi
Kimse götüremez malı tufeyli

Helalmış harammış tasası olmaz
Kefenle gidenden hiç ibret almaz
Vallahi bu dünya kimseye kalmaz
Bugün sağdır yarın ölü tufeyli.

Coşkun Arslan