Şairler köşklerinde yaşar kimseler bilmez,
Gönlün alabildiğince odalar, sayıya gelmez,
Duygularının sahipleri yaşar içleri görünmez,
Sabah olunca hangisinde konaklamış bilinmez.
Heceden koridorlar, taşlara takılıp düşmez,
Manada sendeler de döşeyenlere gücenmez,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi