Ağlıyordu kadın
Bir gideni uğurlamıştı ikindi telaşıyla
Sağa sola savrulan hasretin
Yankılarını topluyordu
Gün batımı sonrası bitecekti her şey
İçinde deli tayların huzursuzluğu
Ölmüş birinin çığlığını duydun mu hiç
Sağır eden bir sessizliktir o
Hangi pencereyi kapatırsan kapat
Faydasız
Derinlerden gelen feryattır o
Yüreği çatlatırcasına
Saçlarım çiçek açmayı unuttu anne
Bahar kokusunu kıskanır oldu hanidir
Bir dokunsan yangınlar yağacak
Korkarım kör gönüllülerden
Ağır aksak da yürümezler ki
Kara kışın düşüydün sen
Bu yüzden hiç uyumadı yıldızlar
Üstünü örtünce gece,
Sağa sola kaçıştılar
Adın anılmadı semânın yedi katında
İncitir seni diye güneşi vurdular
Düş'e kurdum adını
Savurdum rüzgarın saçlarına..
Dil bilmez haller üstündeyim
Ki korkutur dizimdeki derman,
Yolumu..
Ürkerim gözlerimden
Arşın kapısında bekleyen dualarım var
Annemin ak sütü burnumu sızlattığından beri
Çığlık çığlığa susarak uyanıyorum her sabah
Aynadaki yüzüm daha bir eski
Bir gözlerim tanıdık geliyor
Suya akar gibi geçti, kanadı kırık kuşlar
Göğün elinden geriye, bir mavi düş kaldı
Zamana asılıydı, can çekişen gülüşler
Yürek enkazından geriye, bir sırlı yüz kaldı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!