Tuana Ay Şiirleri - Şair Tuana Ay

Gitme desem, yalvarsam, kapansam dizlerine,
Yine gidersin sen, biliyorum, gidersin sen yine,
Yüreginde ufacik bir yer yokken benim sevgime,
Nasil gitme derim, nasil ikna ederim seni gitmemeye.

Mutlaka gideceksin, seni tutmak ne mümkün,

Her gidisim senin sehrinden zehir olurdu bana,
Hic doyamazdim sen varsin diye, buralara,
Seni birakmak bu sehirde, hissetmesende, yanlizligima,
Aglatirdi beni, sana hic mi hic koymasada.

Bu gelisim tüketti beni en sonunda, aldim haberlerini,

demek ki böyle vedasiz bir gidisin de olacakti, canin sagolsun...son defa sesini duymadan yolcu edecektin demekki beni...
aciyan kalbime bir darbe daha... her nefeste aci veren o kalbi koparip atmak vardi, yapardim da... ama senden son kalintilar vardi orda.
sen yasamadan ihtimal vermemissin zaten, benim ugraslarim nafileydi... ama degdi inan bana, sadece o ilk görüste icimi titretmen icin bile degdi...

bir gün gercek olursa, o zmn devam ederizi. simdi korkuyorum senden, yaklastirip sonra kovmalarindan. sicak, soguk hallerinden. gelirken geri cekilmelerinden. ben geri cekilince kizmandan, yaklasinca uzaklastirmalarindan. belirsizliklerden. sevememenden, ama deger vermenden. simdi korkuyorum senden.

Düslerimde kaldi gözlerin,
Tadamadan senle olmanin güzelligini,
Hasretin tadini kadeh kadeh ictim, sarhosum,
Hapsettim sensiz, senle yasadigim üc bes aniyi,
Sakladim inci küpelerim gibi ufak bir kutuda,
Acip acip bakiyorum, deprestikce hasretim.

Sensizken gözümün önü en karanlik, isiksizliklardayin,
Aysiz gece gibi en günesli günler bile, seni görmeden,
Leyla diyorlar ama, Mecnundan beter halim,
Ruhum vücüdumu birakip gitmis coktan, artiklarla yetiniyorum.

Hergünüm hesaplarda, senle olan denklemleri cözemiyorum,

Rüzgarlar kiskanir özgür tavirlarini,
Gözlerinden okunuyor benligindeki firtinalar,
Koptu kopacak sende sanki kiyamet,
Hoyratca esme, cilgin askim, sevdali yüregim savrulur.

Yaramaz bir cocuksun, oyun saniyorsun sen aski,

Ask dedim sana, adin öyle kalsin,
Sen su durgun hayatimda tek heyecandin,
Su gibi ictim askini, kanamadim, ictikce susattin,
Vurgun yedim bu asktan, en derin matemi sen yasattin.

Asik olmak istemezdim kimseye, korkardim,

Birdahaki karsilasmamizda böyle yenik olmayacagim,
Kalbim haykirsanda sevdigimi, sevmiyorum diyecek gözlerim,
Iki dost gibi ayirlip gidecegiz, ben yikilsamda arkami döndügümde sana,
Aglasamda ardindan, „sevmiyorum“ diyecek dudaklarim, „unuttum“.

Birdahaki karsilasmamizda artik o saf asik olmayacagim,

Gözyasi oldum bu gece,
kendi gözümden düstüm,
gözyasimda bogulurken sordum, kendiyle sirilsiklam benligime,
ne zaman bu kadar gücsüz oldum ben,ne zaman yenik düstüm kendime böyle.

Gözlerimi yumdugum anda bir serap gibi önümdesin boylu boyunca,
Her nefesimde, solugum gibi, söylemeden yasadiysamda adini,
Ekmegim, suyumdu seni görmek uzaktan da olsa,
Seni biraktigimda bensizlige, zehir oldu sensiz hayatim.

Perdemin arasina takilmis hayalin, aralamaya korkuyorum, kaybolur diye,