Tssb Şiiri - Savaş Altunbaş

Gidiyorsun, bir kez daha beni yarım bırakarak. Senden sakladığım gözyaşlarımı, yanaklarımdan damlayan terime karıştırdım arkandan ve sen şehir şehir uzaklaşırken benden, ben fotoğraflarınla avuttum kendimi. Her kilometre biraz daha acıttı canımı ve her saat daha fazla yandı içim.
Sensiz kaldığım ilk anda fark ettim hayatımın merkezinde olduğunu. Bana gülüşün, dokunuşun, beni öpüşün ve kollarının arasında nefes almadan yaşamanın ne kadar zor olduğunu. Ne bu şehrin tadı kaldı ne de sabah uykusunun. İçtiğim kahve bile anlamsız şimdi.
Senin anlayacağın; sensiz hiçbir şeyin tadı yok sevgilim. Şimdi gözlerim senin varlığına gebe, ellerim ellerinin sıcaklığına, ben ise teninin eşsiz kokusuna hasret.