Bir şarkı çalar radyoda eskilerden,
“Uzayıp giden o tren yolları”
diye…
Kim bilir hangi ayrılıklara gebe,
o tren garları.
Kimi vedasız gider,
kimi görmez el sallayanı…
Kim bilir kaç mendil ıslandı,
o tren garlarında.
Kimi sakladı göz yaşını,
kimi sildi beyaz mendile…
Kim bilir kaç meçhul yolcuyu ağırladı.
o tren garları.
Kimi Ahmet di, Mehmet di,
kimi belki de adını unutmuştu…
Kim bilir kaç yolcuyu götürdü,
buz kesen o ayrılık trenleri.
Sıcak değildi toprak yollar kadar,
buz kesen o tren rayları…/Sabri Ceyhan
Kayıt Tarihi : 19.3.2016 17:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!