Tren Şiiri - Zehra Yılmaz

Sen gidince bir tren kalktı yüreğimden
Klasik bir trendi
siyah ve dumanlı
Ama vagonları başkaydı
Çünkü götürdükleri şeyler başkaydı
Yolcuları hayalden ibaretti
Belki biraz sevgi ve umut vardı
Ama yok yok yinede hayallarin sayısı
Yüzde doksandı
Dediğim gibi tren arkandan gitti ve ben tutamadım
Hakkın yok dedim
Hayallerimi çalmaya
O da senin hakkın yok dedi böyle ağlamaya
Beni birazcık tutsaydın
Gitmezdim seni bırakıp
O gidenin peşinden
Bende afedersin dedim
Bir dahaki durağın
Yine benim yüreğim olursa
Seni asla bırakmayacağım