Gece treniyle eve dönüyorum.
Yorgun yüzlerde boş bakışlar,
havada uçan ölü kuşları avlar;
kanatlarında acıları taşıyan.
Düşleri artık eve varmak içindir.
Karşılayan çocuklar mı eş midir...?
Yitirilmiş sevinçler belki geri verilir.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta