Aşağıda kalanlar sen tırmanırken artık senden uzaktadırlar. Dizlerin çarpıyor belki biraz aceleden dik merdivenlere ve aldırmıyorsun buna. Dönüşün yok geriye.
Sen içinde varsa bile yükseklik korkusu ve biraz aklın, onları da tırmanırken merdivenden aşağıya atmak zorundasın artık.
Yok, ben ‘’aklımı peynir ekmekle yemedim daha’’ diyorsan hiç tırmanma merdivenleri. Yukarıdan aşağısı çok farklı görünür yoksa.
Elerini pudraladın değil mi? Tamam çok güzel. Şimdi iç titremeni de at aşağıya. İşte öyle.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta